SENİ..SATIR SATIR yazıyorum,YÜREĞİMİN SOĞUK DUVARLARINA.. Önce bakmaya kıyamadığım gözlerini çiziyorum,ağlaya ağlaya...Sonra ! sonra başlıyorum seninle,sessiz sessiz konuşmaya..Sensizliği anlatır gibi,bakıyorumya bazen gözlerine,,işte o an ! gözyaşlarımı siler gibi bakıyorsun'ya gözlerime,,HIÇKIRIKLAR,ÇIĞLIKLAR başlıyor içimde...Bazen dayanılmaz çekilmez bir baş ağrısı oluyor SENSİZLİK gözlerimi yakan,,bazende intiharın eşiğinden dönüyorum,YARADANIMDAN korktuğumdan...Bazen tebessümle uyanıyorum,sanki hiç gitmemişsin gibi,,Bazende ! öyle uyanıyorumki,, BEDENİM GÖÇÜK ALTINDA KALMIŞ GİBİ..